Ik voelde een bijzondere energie in de zaal van saamhorigheid, de schouders er onder, met veel bekenden gezichten uit het heden en verleden zoals Job Cohen, Hedy D’Ancona, Vincent Bijlo, Ahmed Marcouch en Bram van Ojik. Op elke stoel lag een leus als; Solidariteit, Groene toekomst, Basis op orde=een land dat werkt!
De middag werd aan elkaar gepraat door Ineke van Gent, bondig met humor werden verschillende mensen geïnterviewd, onder andere een van mijn favorieten: Marjolein Moorman. Jesse Klaver hield een speech die goed ontvangen werd, kreeg een staande ovatie met alle leuzen in de hoogte.
Indrukwekkend was het strijdlied tegen straatintimidatie van Pip Lieke Lucas: ‘Als het donker wordt’ met een zingend en dansend Ahoy. Het hoogtepunt was het aantreden op het podium, van de kandidaten voor de Tweede Kamerverkiezing: kleurrijke, veelzijdige, ambitieuze mensen.
Het wachten was nog op Frans Timmermans, die van achteruit uit de zaal, door een erehaag naar voren kwam. Met voor mij, als kers op de taart, de stevige handdruk die hij gaf aan mijn dochter. Zij stond in die erehaag en was te zien in het journaal die avond! Frans Timmermans maakte duidelijk dat we klaar zijn voor de verkiezingen met solidariteit als basis. Ik hoop van harte dat dit geluid, veel mensen doet besluiten om naar de stembus te gaan en de juiste keuze te maken!